martes, 25 de enero de 2011

Cantigas de amigo


Lo que son las cosas, a través de un personaje de la crónica de Fernando IV de Castilla he llegado hasta las cantigas de amigo. El personaje en cuestión se llama Pay Gómez Cherino y fue Almirante de la Mar durante los últimos años del reinado de Sancho IV, siempre ligado a las tierras gallegas y al mar. La crónica retrata un pasaje en el que este Pay Gómez es asesinado de una estacada por otro personje, Ruy Pérez Tenorio. Cuál fue el motivo, no lo sé. En fin, ya saben ustedes que uno empieza a tirar y acaba leyendo cantigas de otros personajes de la época que nada tienen que ver con la crónica. Les dejo para que las disfruten dos cantigas, la primera de un señor que se llamó algún día Nono Porco. La segunda, de Mendihno.


Irei a lo mar vee-lo meu amigo;

Pregunta-lo-ei se qeurrá viver migo:

E vou-m’eu namorada.

Irei a lo mar vee-lo meu amado;

Pregunta-lo-ei por que non vive migo

E direi-lh’a coita’n que por el vivo,

E voy-m’eu namorada.

Pregunta-lo-ei por que non vive migo

E direi-lh’a coita’n que por el vivo,

E voy-n’eu namorada.

Pregunta-lo-ei porq ue m’á despagado,

E se mi-assanhou; á tort’endoado,

E voy-m’eu namorada.

(J. J. Nunes, Cantigas de amigo dos trouadores galego-portugueses, II, cantiga CCCXLIX, p. 322)


Vi eu, mia madr', andar


as barcas eno mar:

e moiro-me d'amor.



Foi eu, madre, veer


as barcas eno ler:


e moiro-me d'amor.



As barcas [e]no mar


e foi-las aguardar:


e moiro-me d'amor.



As barcas eno ler


e foi-las atender:


e moiro-me d'amor.



E foi-las aguardar


e non o pud'achar:


e moiro-me d'amor.



E foi-las atender


e non o pudi veer:

e moiro-me d'amor.



E non o achei i,


[o] que por meu mal vi:


e moiro-me d'amor.

[E non o achei lá,

o que vi por meu mal:

e moiro-me d’amor].

(J. J. Nunes, Cantigas de amigo dos trouadores galego-portugueses, II, cantiga LXXIX, pp. 74-74)

No hay comentarios:

Publicar un comentario